Geçmişte bir şair ruhum vardı, naif ve zarif.
Güzel bir manzara gördüğümde kelimeler dökülürdü dilimden, yüreğimin kıpırtısını durdurmazdım, dökülmek isterlerdi şelale gibi
Başım öne eğik, gönlüm alçaktı. Kafamı göğe kaldırıldığımda kalbim yeniden doğmuş gibi tasvir ederdi gördüklerimi
Ama şimdi kötü bir adam oldum sanırım, kaba yobaz ve cahil...
Hissiz bir yürek var artık içimde, atmıyor çırpımıyor yüreğim.
Gözlerim var ama görmüyor
Kulağım var ama duymuyor
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta