Geçmişte bir şair ruhum vardı, naif ve zarif.
Güzel bir manzara gördüğümde kelimeler dökülürdü dilimden, yüreğimin kıpırtısını durdurmazdım, dökülmek isterlerdi şelale gibi
Başım öne eğik, gönlüm alçaktı. Kafamı göğe kaldırıldığımda kalbim yeniden doğmuş gibi tasvir ederdi gördüklerimi
Ama şimdi kötü bir adam oldum sanırım, kaba yobaz ve cahil...
Hissiz bir yürek var artık içimde, atmıyor çırpımıyor yüreğim.
Gözlerim var ama görmüyor
Kulağım var ama duymuyor
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta