Olta ucu Şiiri - Necdet Arslan

sus bee, diyor birisi
susuyorum.

bu kez biz susacağız , gölgelerimize devredeceğiz sözlerimizi.
durmaksızın el edecekler yıldızlara kediler.

ellerimiz iki yakasından sımsıkı sarılacak gecenin. sahil alıp başını gidecek karşı yamaçlara doğru.

bir çocuk ekmek aşırırken fırının camekanından
suçüstü yapılacak.
bu ben olmadığım için şükredeceğim
hoş, gönül hırsızlığını bile beceremeyen birinden ne beklenebilir ki

sol yanağımı adrese teslim uzatmak istiyorum
bırak şu ergenliği derse, utanıyorum zeytin ağacından

egosunu omuzlayarak gelmekte eylül.
yine aşklar olacak başlangıçlara ayrılıklara daha çok yazılacak şiirler
ya ben?
iyice karıştırıyorum bu sıralar her şeyi birbirine...