Sükut etmişti nefese müdrik olan canlar, edebi terennüm eden şevk-i hicranlar
Neden dur durak bilmiyor umutlar, ruhumdan sudur eden figanlar ve nisyanlar
Hep böylemi kalacaktı sinemden çıkmayan hüzünlü sızılar, o bıktıran azaplar
Çaresiz bırakan o sabrı yudumlar, boyun büktüren bahtı karanlıklar ve ağıtlar
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta