Olsa Bile... Şiiri - Zeynel Abidin Yücel

Aldığın emanet gönül yapmazsa
Tut fırlat elinden zer olsa bile
Güvenme nadana girme bağına
Alma muhabbetin sır olsa bile

Girme bir kapıdan ikilik varsa
Her yanı toz duman engel kaplasa
Namertler derdine derman olsada
Sürmeyesin ağzına Bal olsa bile

Neden bahanemiz hep meyhaneden
Körelmiş damarı sor bir bilenden
Diliyle bağlayıp sohbet edenden
Sattığın almayın Pir olsa bile

Dalıp deryaya yalan arama
Batık gemilerde ademi sorma
Nursuz cemallere kafanı yorma
Çıkar at aklından yar olsa bile

Şikayetim sana Muhammet Nebi
Tadım bozuluyor sevmem gıybeti
Bahçelere dolmuş ayrık illeti
Çıkar at kökünden Gül olsa bile

Bakın şu Zeynel nelere dalmış
Gönüllere gıda veren mi kalmış
Yetimler evinde soyan çoğalmış
Tut savur kolundan Ben olsam bile