Olmuyormuş öyle Şiiri - Yakup Ferzan

Olmuyormuş öyle
Kapıyı çarpıp ardına bakmadan
çekip gitmekle

Yaşanmışlıklara Silgi çekip Yok saymakla
Olmamış gibi yapmakla
Sinirle Öfkeyle Unuttum demekle

Şimdi
Elimde bir Fotoğraf Karşımda Hayalin
Aklımın bir yerinde Akıp Giden Biz'li Anılar
Yüreğimde İnce bir sızı Dalıp dalıp gidiyorum
Olmak istediğim bir yerlere

Gözlerim uykusuzluk Hastalığında
Günlerdir, Haftalardır O şafaktan Bu şafağa
O Yıldızdan bu yıldıza Takılıp kalıyorum
kendi Karanlığımda

Sevmek adına söylenmiş En kutsal Cümlelerin
Çağlar boyu Eski Ahit 'den
Yeni Ahit'e kadar edilmiş Tüm Yeminlere
Akan kan kırmızısı Yaşlara titreyen ellerimde
Umutsuzlukda bir Yürek sızısı

Şimdi Bir bedenin Kalbin de
Sıkışıp Kalmış Gibiyim
İcra edilmişiz Bir Sevginin derinliğinde

Çorak bir Arazide Yağmursuz kalmış Gibiyim
Ay düşmüş Gökyüzünden Pusulalar bozuk
Kaybolmuş yönlerdeyim

Mevsimlerden Kış Bazen ise Sonbahar
Tutunamayıp düşen yaprak
Güz de kalmış bir Gül
Renksiz çiçekler Açmış
Evrenimizin her bir Yerinde.

Yaşamak ile , yaşamamak arasında
ince bir çizgide gibiyim
Tepe taklak Düşmekde olan bir Ben

Ne acı yaşarsak Yaşayalım,
Dudağının kenarında
Bir Tebessüm bırak demişti Şair
Şimdi Her gün Senden Bir parçanı
Gömüyorum Toprağa

Şimdi Tebessüm Ediyorum Sana
Dua Niyetinde Rahmet ve Sevgiyle