Sen gül bahçelerinin kızısın, ben ise dağların garip çocuğu!
Olmuyor be güzelim bu gönül yolculuğu!
Bülbül de bir zaman sevmişti gülü,
Gül de çok sevdi aşkı, bülbülü!
Lisanları tutmadı,
Anlaşamadılar,
Vakitsiz düştüler toprağa ölü!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var