Ölmezsek Şiiri - Cahit Konut

Bu sene kışımız çok çetin geçti,
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Odunsuz, kömürsüz bir mevsim geçti,
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Bahar geleneçe* kimler ölecek.

Halâ yağmaktadır benek benek kar,
“Yaz tez gele” diye Allah’a yalvar.
Bıldırdan* bu yana gelmedi bahar,
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Her yanımız çayır, çimen olacak.

Dediler ki; göğün direği çerpti,*
Bazen lâpa, bazen sepkenden serpti.
Fukaranın damı başına kepti.*
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Kimler ağlayacak, kimler gülecek.

Ardıçlı dağların, dik yamaçları,
Baskıya* koşuşur koyun- koçları.
Ot arpasız, doyurmuyor açları,
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Nimetin kıymetin kimler bilecek?

KARAC’OZAN bekler, ilkbahar gelmez,
Poyraza döş verir, dumandan dönmez.
Bizimki inatla, direnir ölmez,
Ölme yavrum, ölme bahar gelecek.
Ölmezsen sırtına kimler binecek,

12 Mart 2012 GÖLBAŞI

*kepti: çöktü
*çerpti: Yerinden çıktı.
*sepken: Karın rüzgarla birlikte ince ve sert yağış şekli.
*geleneçe: Gelene kadar.
*baskı: Keçi ve koyunların kışın yemesi için, ağaç dallarını yazdan kesip, ağaçların çotlarında saklamaları.
*bıldır: Geçen yıl