Ölmeyi Bilmeyen Kadın

İçimden de gelmiyorsun artık.
İçimi kesip kanattım.
İçimde ki sensizlik korkusunu bileklerimden akıttım.
Içimin kanamasına pansuman olma!
Ben yalnızlıktan boğulmayı hiçten sayarım.
Ilk kez kanıyor değilim belki bunada alışırım.
Başka kadınların hepsini aynı anda aynı ölçüde severken,
Beni neden öldürüyorsun?
Bir sürü kadının ismi tutuşturmuş dudaklarını,
Kaç kadeh kadın sarhoş etti seni sahi?
Hepsini de benden çok sevdin değil mi?
Bileklerimde çentiklere sahip olan herkese lanet olsun!
Babası tarafından sevilmemiş tüm kadınların ahını aldın.
Babası tarafından sevilmemiş ne kadar kadın tanıdığımı biliyor musun?
Paramparçayım. Ve senin bir bütün olmanı başka kollarda, kaldırmıyorum.
Bir sürü kadının saçlarını merhametle okşadığını duyuyorum.
Benim de saçlarım uzundu,
Benim saçlarımı yetim bırakışını ilk cinayetinmis gibi anımsa!
Bütün kadınları sev!
Beni unut!
Bundan sonra sana bir dakika daha kalmam ben.
Bir şekilde senden gideceğim zaten.
Adımdan da nefret ediyorum şimdi bir daha bana seslenecek değilsin değil mi?
Böylesi sevilmeyecek ne yapmış olabilirim düşünmeden edemiyorum.
Sevilmeyişimi bana bırakma ben daha kendime bakamıyorum...
Içimden kürtaj etsene beni.
Kendime dayanamıyorum.
Bu bana son dokunuşun olsun.
Beni kurtar benden!
Ben yavaş yavaş ölmeyi bilmiyorum biliyorsun...