Ne yaşamasını bildin
Ne de sevmesini.
İzlemekti sadece ardından
Çaresiz gözlerle
Seni terkedip gitmesini..
Alsam başımı gitsem
Vursam dağlara, dağlara.
Kurda kuşa yem olsam
Bir işe yarasam.
Hayal bile edemiyorum artık
Öldüren bu sensizliğin bitmesini..
Hep yanlıştı gittiğim yollar
Nerelere gitsem
Yapıştı yakama ayrılıklar,
Gözlerimde artık
Sadece yaşlar var.
Unuttular senden sonra gülmesini..
Şimdi derin kederlerin içinde
Çırpındıkça bir bir azalıyor umutlarım,
Hani nerde hayat, nerde mutluluk
Nerede sevdiklerim.
Gittiğim yollar gibi
Hiç bilemedim sevmesini..
Bir kör gibiyim kararmış dünyam,
Hangi yöne gitsem bilmiyorun.
Hatalarım her şeye sebep
Bu ayrılığa, bu kahroluşa.
Hiç olmazsa delikanlı gibi
Becerebilsem ölmesini...
23.01.2010
Orhan KutluKayıt Tarihi : 24.2.2010 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!