Selâm vermeyi sevmeyen, almaktansa hep kaçınan,
Okumuştan uzak duran; olmaz olsun böyle komşu!
Aslını çoktan yitirmiş, faslını özde bitirmiş,
Hava atmayı severmiş; olmaz olsun böyle komşu!
İşini herkesten saklar, gizemli bir havası var,
Sandukada çalışırmış; olmaz olsun böyle komşu!
Zarar verir af dilemez, karar verir geri dönmez,
Nezaket nedir hiç bilmez; olmaz olsun böyle komşu!
Kurnaz ama sakin durur, turnayı gözünden vurur,
Çıkarının kölesidir; olmaz olsun böyle komşu!
Hesabını iyi yapar, âdeta paraya tapar,
Kendince kurgular kurar; olmaz olsun böyle komşu!
Bir gün kapı çalıp sormaz, ortalıkta pek dolaşmaz,
Kokmaz hem de hiç bulaşmaz; olmaz olsun böyle komşu!
Sonradan görme besbelli, saray sanır kafesini,
Saklar kalın ensesini; olmaz olsun böyle komşu!
Konforuna da pek düşkün, sağa sola caka satar,
Kibriyle büyüklük taslar; olmaz olsun böyle komşu!
Haram yer mi Allah bilir, insanları kötü bilir,
Alkolü de pek severmiş; olmaz olsun böyle komşu!
Pek kıskanırmış eşini, aramazmış kardeşini,
Dövüşürmüş gölgesiyle; olmaz olsun böyle komşu!
Bir gün düşeceksin dara, o zaman komşunu ara,
Bugün bana yarın sana; olmaz olsun böyle komşu!
Bir prototip günümüzde, nev'i şahsına münhasır,
Kültür yoksunu asosyal; olmaz olsun böyle komşu!
14.08.2010
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 19.8.2010 04:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)