bu suskunluğun tam ortasında
“kendi buruk kanımı içtim”
kendime hiç acımadım kendimi vurdum
hep kendime iç denizime aktım durdum
acıya dair ne kadar ne varsa yüklendim
yüküm kendimden o denli ağırdı
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
neyi ne kadar iyi yaptım bıraktım üstü kalsın
bencillik deryasında eserken çölde kum fırtınası
denize düşmüş ağacından uzak kırık bir daldım
yaşam üstü kalsın değil miki...iyi bulmuşsun hocam......üstü çok bilenlere kalsın...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta