Olmalı Şiiri - Nazmiye Kayar

Gece ve soğuk,
Sokak kenarında ufak bir kız,
Minik elleri,derin gözleri mahvediyor.
Ağlamaklı bakan o gözleri,
Atılan tokattan daha acı veriyor.
Gece ve soğuk,
Üşüyor olmalı minik ayakları,
Annesi,belki de babasını görüyor olmalı rüyasında.
Ya gündüzleri? Acıyor olmalı minik elleri,
On yaşındaki taze tenini yaşlandırmış olmalı geçen zaman,
Nefret ediyor olmalı hayattan,
Yağan karla,yağmuru sevmiyor belki de eskisi gibi.
Arıyor olmalı annesinin güneş saçlarını,sıcacık kucağını,
Arıyor olmalı kaybettiği çocukluk yıllarını,
Hatta sevmediği tarhanayı bile.

(Burdur-Bucak /1997)