Bir akşam üstü sahil kenarında denize doğru gövdesini yaslamış ulu çınarın altında,
Tahta masanın üstünde, birbirine yabancı iki beyaz martı gibi,
Gözlerim gözlerinin içine ürkek ve korkak bakışlarla dalarak,
Yakamoz ışıltılarının, bir ayna gibi yüzümüze yansıyan parlaklığının
Gölgesinde saatlerce korkumu yenercesine senle oturmak isterdim.
Poyraz rüzgarının üşüttüğü
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta