Yüreğinin ışıklarını söndürme!
Atsa da hayat seni yalnızlığın cehennemsi dehlizlerine,
Bırak acıyla da olsa yaşasın içindeki o çocuk.
Öldürme!
En tatlı masalları fısıldarken kulağına kader,
Her masal bir kabusa dönüşüverir.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir tekerlekli sandalyeyle hayat arasına sıkışmış güzel bir insana yazılmış bir şiirdir.
Bu şiir tekerlekli sandalyeyle hayat arasına sıkışmış güzel bir insana yazılmış bir şiirdir.
Bu şiir tekerlekli sandalyeyle hayat arasına sıkışmış güzel bir insana yazılmış bir şiirdir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta