Öldür Beni Şiiri - Ömer Yücekaya 2

ipekten feracesini örtünüp, huzurdan çekildi
kuğu boyunlu akşam…

birazdan
çapraz fişek eşkıya gibi gelecek gece
neon ışıklarıyla dirense de şehir
beyaz bayrak açıp teslim olacak
gecenin kükreyen azametine

isli kandillerin ışığın da kimileri
kıran kırana dövüşüp
kimileri kan ter içinde sevişirken
ben seni düşüneceğim
ki dün gecede seni düşündüm
evvelsi gece de…

neolitik çağdan kalma bir tanrı heykelciği gibi
hayalini bağdaş kurup oturtacağım göğsümün çeperine
bardaktan boşalırcasına kanasam bile
serde erkeklik var ya…
çocuklar gibi acımadı ki diyeceğim

oysa, acıyacak sevgili
dün gece de acımıştı, bu gece de acıyacak

hiçbir randevuya geç kalmayan ben
sensiz, hep geç kalacağım aşka
bu barbar ayrılığa biat edip
her saklambacın ilk sobeleneni
her süreğin en kıdemli avı olacağım

sahibinin mezarını gidemeyen köpekler gibi
gidemeyeceğim senden
geçemeyeceğim o b’ela gözlerinden
aşk, bütün maviliği ile açsa da bana kollarını
ifrit görmüş gibi aşktan kaçıp
köşe bucak aşktan gizleneceğim

iyisi mi, sen öldür beni sevgilim
yoksa…
senden bir tanrı yaratıp
kendimi sana kurban edeceğim