Madem yaşam kınıyor
Alacalı mutluluklarını bizlerin,
Öyleyse
Kanat açıp uçmaya değmez mavilikler
Demek sen de mutluluk kıyısından sürülen
Gözbebeklerine küstün gecede
Bencileyin kanattı yalnızlıklar şafağını öyleyse
Dedim ya
İnandığımız rüyaydı
Ben gürledim, sen korktun
Ben sana
Sen sevgiye kanamadın
Gül bebeğim,
Ask
Kanadından örseli
Bir yalnızlık şarkısı kulaklarında eriyen
Ama sen
Güzellikler ülkesinin sembol prensesi
Doymadım kokuna
Aşkına inat
Sevgiyle öldüm…
(22/06/2005 - 00:30 ümraniye)
Cem KaradenizKayıt Tarihi : 28.7.2005 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen sevgiye kanamadın ....Buraya bayıldım dost..Kutlarım..Sevgilerimle..harika bir şiir.
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)