Olduğun Gibi Şiiri - Salim Diyap

Başkalarının aynasında
yüzün eğriliyor,
gözlerin tanımıyor seni.

Her söz bir kalıp,
her bakış bir ölçü.
Senin yerine konuşuyorlar
senin adını bilmeden.

Sana biçtikleri benlik,
omuzlarından düşen bir ceket gibi
yabancılaşıyorsun kendine.

Oysa sen,
suskunluğundan doğdun,
acının ellerinde büyüdün.
Kırıldığın yerden sızan ışıkla
yoğruldun.

Şimdi;
olmadığın suretlerde
dokunuyor eller sana,
yalan bir aynadan
gülüyor yüzün.

Sevgi diye sunulan
bu sahte su,
susuzluğunu büyütüyor.
Her öpüşte biraz daha
siliniyorsun kendinden.

Oysa —
olduğun gibi kaldığında,
nefretin bile
onların yalan sevgilerinden
daha sahici.

Varsın,
seni sen olduğun için yaksınlar.

Ama artık bilmelisin:
başkalarının kim olman gerektiği
konusundaki fikirlerine göre
yaşamak zorunda değilsin.