Öldüğüm Vakitte Şiiri - İsmet Ülker

Kaç kez vuruldum sana, bilemezsin,
Gözlerin pusuda, kirpiklerin tetikte.

Yaralı hâlimi görmezlikten gelemezsin,
Sana geliyordum yine öldüğüm vakitte.

Bir daha seni görmeye yeter mi ömrüm?
Bakarsın, kazara vurulur ölürüm.

Gözlerin yine pusu kurmuş, biliyorum;
Senin yolunu, ölümüne yürüyorum.

Asıl gülüşlerindir bana pusu kuran,
Sen güldükçe ben oluyorum vurulan.

Çocuklar gibi hür, rüzgâr gibi özgür,
Bil ki bu deli, sana sevdalı bir ömür.