Ol Evi Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

luvi ilde bir alp fare
fili görmüş demiş nere
fil söylemiş ben bir gezgin
ararım ben irem yöre

alp fare der a fil vara
bura derler urum kara
demişler ki irem er ev
Varılırmış sora sora

ol fare der yoldaş olak
dolaşalım yolak yolak
kim görürsek irem sorak
belki irem yeri bulak

rastlamışlar önce mara
derler o mar ola çara
mara derler irem erek
orda bulak bir çok mera

mar söylemiş irem yolu
o yolda var bela yeli
mora roma iber gezen
demiş öte irem eli

bakarlar ki yolda pire
derler pire irem nere
ol iremde mera bulup
gezinelim dere dere

pire demiş irem bala
irem yere varan ala
mari halep elam gören
der öte yer irem hala

yoldaki bir lama ise
bakar fil ve fare sese
fil ve fare derler lama
irem yeri bize dese

lama elde bir arp çalı
deyi arpım luvi malı
arpin yurda irem derler
arayanlar şaşkın deli

luvi halka derim ol ev
ol evinde çalan bir dev
lo lo deyip türkü söyler
der ki lo lom türük ödev

Firig ise boz ok deyi
Adım boz ok boyum kayi
Her baharda müzik ile
Dolaşırım kenti köyü

müziğe ad veren biziz
merih deriz bahar aziz
kimi bize bakır derken
der buhara soyu iziz

Faruk Bakuri