Ne zaman seni anlatmaya çalışsam;
Parmaklarım, kalemimin arkasına saklanır. Suç işlemiş çocuk gibi uzun bir süre susar. (Hayâlin dolaşır beyaz sayfalarda...) Dağ gibi kalemimin arkasında titrer parmaklarım. Sevdanın ateşiyle kendine gelir. İliklerine kadar aşkınla dolar. Mürekkebin son damlasına kadar seni yazıp durur.
Ne zaman gözlerini anlatmaya çalışsam;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
