Okul Yolunda Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

eğitimin bilgesi oldum
vadileri yüksek toroslarda
sadece gökyüzü bazen mavi-gri
hilal-mehtap yıldızlar kaybolunca
görünmezdi günbatımı ufkunda
memleket sevdası içinde gurbet
katık olan yufka-gözleme içine
baharda filizlenmiş yaban reyhanı
baharatı izot-yaban kekik-örgü peynir
yaşamayı seviyorum yaylada
yurdumun böyle coğrafyasında
patika yolları-saydam pınarı
iki tarafta defne güllerini
görkemi geniş ceviz ağaçlarını seviyorum
yaban güvercinleri kaya tepelerde
uğultusu-kanatlanan yavrusuna
karlar düşer diz boyu
yapraksız ve dökmeyen çamlar
aşiyan kanadı kırık yusufşah kuşuna
beş ay var ilkbahara
onu arzuluyor özlemle yusufşah kuşu
bu yöremin sadık atları
durgun soğuk dereden suyunu içiyor
ferahlıyor yorgun bedeni
yokuşlar-inişler su değirmene-çarşı caddesine
dolu dizgin sabah yıldızı kaybolmadan
öğle üzeri-erzak heybelerinde atların
kestane rengi enerji dolu onlar
kurtuluş savaşımızda cephelerin gerisinde
yelesinde şehitlerin kanı
mahmur olmadan şahlanıyor okul yolunda
seviyorum dökerken heybesine yulafını