Benimi soruyorsun.
Hem öksüz hem yetim.
Nasıl mı oldu diyorsun.
İşte benim hayatım.
Dört yaşında annesiz babasız kalmak.
Dünyaya geldim ben bir haziran ayı
Doğduğum köyü dersen Kara ağıl köyü.
Anam babam severdi doktorum deyi
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Giyinip kuşanıp pazar günü çıktık yola
Komşular der yolun açık olsun güle güle
Gitmezlerdi bileydi dönüşü olmayan yola
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Düğüne gittiler köye kara haber geldi
Dediler annen, baban ile oğlun öldü
Bacımın feryadı figanı sineleri deldi
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Meğer ne zormuş öksüz yetim kalmak
Düğünde bayramda anasız babasız olmak
Kardeşini baba yengeyi anne bilmek
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Gardaş sahip çıktı Mevla razı olsun
Dilerim sinesi iman nuru ile dolsun
Niyazım dünya ahiret yüzün gülsün
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Osmangazi kaderin böyle ne dersin
Sebep olanlar gözünüz kör olsun
Hesap günü mahşerde layıkını bulsun
Beni sorarsan hem öksüz hem yetim
Kayıt Tarihi : 29.12.2021 00:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kader

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!