usulca süzülüp düştü dalından
fasl-ı baharda yorgun bir yaprak
küllenmiş sevdalarla dolu
dağ gibi bir yürek göçtü
yediveren güllerin bağından
dertten şakıyan bülbülün ağır aksak gidişidir bu
bu hüzzam bu mahur bu hicazkarın
bu ağlayan baharın
gönül bahçesinden geçen son taksimidir bu
biçare yansın şimdi öksüz nameler
yansın bülbül
biçare nihavent biçare hicaz
en hevesli sazlar biçare
gelmez bir daha böyle bir haz
böyle içli böyle güzel rast gelmez
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Rahmetli hocam İsmail Demirkıran'ın ardından (1940-2000)
Kesintisiz ve uyumlu bir o kadar da özenli..:))
Tebriklerimle
saygı ve muhabbetlerimle...
_____M.Tekeci_____
www.turkedebiyat.net
candan tebrikler
hürmetler
TÜM YORUMLAR (6)