Öksüz Şiiri - Ahmet Dinç Kayıp Anahtar

Memeden hakkını alamadan,
Bir bebek düşer, ana kucağından.
Emekler, ama yürüyemez ömrünce,
Çünkü; Nereye gömse düşen göbeğini.
Bulup, çıkarır koyarlar önüne.
Günahkâr ilan edilir taşlanır da,
İsa gelmez olur seyrine.

O her vuruluşunda,
Gecelerde gözyaşlarını sakladığı,
Hüseyin’in Kerbela'sı kadar susuz ve çaresiz,
Muhammed’in Hira'sı kadar sessiz ve yalnız,
Yusuf’un Kuyusu kadar derin ve karanlık,
Ama bir o kadar sıcak
Bir o kadar huzur veren,
Mis gibi kokan, limanına sığınır,
Göbeğinin çukuruna…

İzmir – 2013