Ökseli Söğüt Dalı Şiiri - Mehmet Kara

Selma’nın sülün endamı,
Derin gözleri Ceren’in,
Sevda’nın “Mona Lisa” elleri,
“At Üstünde Bir Gelin”in
kutsal gizeminde tümlenir.
Ah, o dünya güzelleri,
-hepsi bir bedende-
yarim olsun! ” istenir.

Selma ata binemez, dardır eteği;
Ceren’in gözleri
-duvak altına girer girmez-
hiç görmez;
Sevda’nın bulaşığa değmez elleri...
Ah, o dünya güzelleri,
“Feminist kemeri”yle sıkılı,
ince belleri
sarsan mı, sarmasan mı! ?
Bir gider bir gelir insanın elleri,
Adımlar bir ileri, üç geri....

Ökseli bir söğüt dalı
kutsal atın renkli yuları.
Yürekler hep Selmalı
Cerenli
Sevdalı...
Erkek yüreği
yorgun, yaralı,
sahte gönüller gezgini...
Nasıl cüret etmeli,
tutmalı o tılsımlı dizgini! ?

Yaşamın ilk kavşağında,
Nasıl uzanmalı,
tuzağı aşıp da
nasıl açmalı
o gizemli, telli duvağı...

17 Ocak 2003