Okan Savcı Şiirleri - Şair Okan Savcı

Kendimi kandırmaktan öteye gidemedi
Sensizliğin içinde
Yaşantıma verdiğim anlam..
Sonra bir güz geldi hesapsız
Gerisini tahmin et sevgili
Ben anlatamam..

bildigin sehirde degilim artık
kendime yeni bir gurbet buldum
bir yanımda ask bir yanımda yalnızlık
yabancı kaldırımlarda sabahlıyorum...

bu sehirde geceler pusludur biraz

Şehir uykuda sevgilim
Sokaklar yumdu gözlerini sabaha..
Henüz gecedeyiz
Sevdiğin yağmurlar iniyor kente
Ve balkonda senden konuşup
Rakı içiyoruz biz...

Mezarlığa bakardı
Şimdilerde şiirlerime konu olan
Odanın penceresi..
Kat kat yorganları çekerdik üstümüze
Zaten ısınmazdı gurbette
Hiçbir öğrenci evi..

hangi cehenneme sakladın
gözlerimin alıştığı bakışlarını?
kimler aldı götürdü senden
keşfettiğim en masum yanını...
kime sundun zamanını
bu gece kirpiğinde takılı olan kim?

Elbet
Çınlatır kulağını
Koşulsuz bekleyişin içinde yazdığım
Her hangi bir şiirin
Çığlığı..

Bir zamanlar
Salmıştın kökünü göz yaşlarıma
Nilüferdin çünkü sen
Suda yetişirdin...
Yüreğime yaz düştü nisan beklerken.
Pınarlarım kuruyunca, soluverdin...

Ben en fazla ölürüm bu saatten sonra,
Ama seni bir gemiyi bekler halde bırakmam...

İstanbul'a bunu yapmam.

Üsküdar’da çaldım ya dudağının kıvrımından
Diğer semtlerinde sevişmedim say İstanbul’un…

Saati kurma
Bırak aksın zaman…
Yüzümde gezdirdiğin saç tellerinle

Ne kadar çabuk yumarsam gözlerimi gönül çukurunda
İşte o kadar yakınız İstanbul sabahına
Ceketimin üstüne astığın hırkan Eylülü beklesin.
Cumartesi kahvesi Üsküdar'da...

Uyuyalım...