Yere serilmiş hayallerin seyrine daldın,
Karanlığın göbeğinde henüz doğmamış güne aldandın.
Sandın ki bu bir rüyadır uyuyup uyandığın,
Boğazında düğüm oldu o güzel diye beklediğin yarın.
Ömrünce hiçler deryasına daldın,
Var dediklerin yok oldukça yandın.
Taş ile kumun,
İyi ile kötünün birbirine karıştığı,
Güneşin günü ardında bırakmak için yarıştığı,
Kışları kimselerin uğramadığı,
Yazları havluların da sahipsiz kaldığı,
Yarı çıplak bedenlerin,
Bugün sana gelinecek gün değil,
Bugün senden gidilecek gün hiç değil,
Ne gün...gün bugün,
Ne de ben...benim bugün,
İşte bu anlamsız döngü başladı senin gittiğin gün.
Şimdi sen bir yerlerden çıka gelsen,
Sanırım vakit geldi,
Bir söze bin mana yüklendi,
Karşılıklı bir çift göz nemlendi,
Ezelden beri bu böyleydi
Her kavuşmaya bir ayrılık gizlendi,
Son sözler boğazlarda düğümlendi
Öğle vakti soldu gözlerimde ki fer,
Kalmadı gündüz gözü aydınlık bir yer.
Bu nasıl hayr bunun neresi şer,
Gittiler gitmezciler birer ikişer.
Boğazımda kandan ılık bir düğüm,
Cümleleri boğazlama vakti bugün.
Vedalar silsilesi bir hayatın aksinde,
Mutluluk raks ediyor aksine.
Darma duman semtlerde,
Derme çatma evlerde,
Huzur yanıyor kandil niyetine.
Neyin, nasıl olduğuna kanaat getirmeden önce,
Vicdan, insan yargıcı...
Hak yiyenin kırbacı,
Ölmeden bitmez acı,
Öyle hemen almaz canı,
İnim inim inletir hacı,
Yedinse bir hakkı tatlı yahut acı.
Selametle aramda anlaşılmaz dağlar var ,
Kim olmuş ki dünyada biz olacağız bahtiyar,
Her yanımız günden güne ayrı sızlar ,
Atı alan da Üsküdarı geçen de hep hayırsızlar,
Şu dünya da en şanslı güruh ki ne hikmetse topyekûn vicdansızlar. . .
Yaz ortasında,
Ağlayan beyaz pamuk şekerler.
Gökyüzünde durmaksızın dans ederler.
Milyonlarca damla hep birlikte ve beraber,
Uzak yakın demeden kardeşçe toprağa düşer.
Rahmeti insanları kendisi benim düşlerimi süsler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!