Oğuz Yirmibeş Şiirleri - Şair Oğuz Yirmibeş

Artık geçmiyor hayatım eskisi gibi
Akıp geçmiyor zaman
Hatırlayamıyorum senin için unuttuğum yüzleri
Sevgi geçmiyor artık damarlarımdan
Mutlu bitmiyor hikayelerimin sonu
İyiler kazanmıyor artık savaşları

Yürürken benim olmayan hayatımın arkasından
Sırtlanıp aldığımda bana ait olmayan yukleri
Ve bir çok soru sorup tek bir cevap alırken bile
Aklıma gelen her şeyin içinde
Ve ölümü bana hatırlatan her aynı yolda
Yine aynı kapıdan geçiyor

Sana o kadar çok şey anlatmak istiyorum ki
Bir o kadar az
Takılmış bir uçurtma gibi ağaçlara
Soylenemiyor hiç bir kelime
Kıramıyorum dalları
Acıtır diye bir tarafları

Haksızlığa uğradım doğmakla
Gözlerimi aldı güneş
Görebilseydim gelmezdim bu topraklara
Korkuyorum kin duymaktan sana
Ve ağlamaktan sonunda
Nefret edemiyorum ama uzaklaşıyorum

Çok kötüydüm,çıkış kapım yoktu.
Özgürlüğümün içinde hapis olmuş,
Sonumu bekliyordum.
Ağlamanın bile beni rahatlatmadığı,
Dudaklarımın gülmeyi unuttuğu,
Sevginin giderek uzaklaştığı bir limandım sanki.

değiştirmek istediğim oyle cok sey varki
sisler mesela
ole ansızın basmayacak bundan sonra
artık pencereler kapanmayacak hiç
dışarısı hep iceride kalacak
içerde olanlar da dısarı cıkacak

Ve sen bakışı baraj
sözleri rüzgar olan sen
suyu bir taraftan durdurup
diğer taraftan dalgalandırırken
nasıl değebilir bakışlarımız birbirine
nasıl yıkılır bu baraj

Sana sonunu bilmediğim geçmişimle
Geleceğe açılan karanlıkta
Dibine mum vermeyen bir bakkal
Hüznün arka odalarında sarılmayyı bekleyen
Ve bir kanatsız kuş
Yada taklayı uçmaya tercih etmiş bir güvercin

Bir, pençesi vahşi varlığın
İri tırnakları
Sivriliğini suratımda anladığım
Kükremesi kalp şokuna sebep
Koşar adım ondan kaçtığım
Esirgenmeyi senden

bir umudum var yarına dair
sanki yarın kurtulacağım
seni ararken gökyüzünde
birden yanımda bulacağım
önce soracağım sana nerdeydin
niye gelmedin bunca zaman