mızraklarımızın ucunda sevmekler
yatağımıza rüyalar atıyoruz
sayıklamalar bir ismi sabahlara
bir geceye hatıralar diziyoruz
bir sensizliğe şiirler,
bir ölüme dirilmeler diliyoruz.
besmeleden başlıyor sözlerim
geceden başlıyor
ne sağdan ne soldan
ne bitişten ne yoldan
ne başladıysa "ol"dan başlıyor
söndüğü an varlığım sende
Gözleri daldı enginliğine
Dudakların içi çiçek
Yap(a)raklar düşü/yordu
Sefer ufkumuza bir bir göç/erekler
Ağaç sonbaharda değildi,
O'ysa ne de sonsuz
ben senin bilmelerinden uzak bir gecedeyim
bir sonradayım, bir öncedeyim,
bilemedin iki hecedeyim
bakışların yanıtsız kalır bilirim beni görsen de
beni görsen de bir görmesen de
kim bilir bir gün açarsın diye
güneşe müptelayım ben bildim bileli
bulutlu oldu mu gökyüzü
kaçan keyfime diyecek yok
öyle ki;
bir bardak çay olsa bakışları
bir göz yaşıma daha girdim bu gece
beynimde ayrılmaklar mahşeri
bir yıldız düştü elime acıdım
bir düş gördüm sancı gibi
bir sancı büyüdü gözlerime
işte böyle ağladım
Bir imkânsızlık girmiş aramıza
Koca mı koca duvarlar
Yüce mi yüce dağlar
Olurlar göçmüş diyarımızdan
Kara kedilerin dolaştığı
Çatılardan yuvarlanmış
Boş evlerde kimler kalır?
Tebessümler olur kahır
Gece gündüz ağır ağır
Boş evlerde, boş evlerde
Şurda çocukluğu oynar
Biliyorum,
Böyle bir sevmek delirtir adamı.
Hele seni sevmek, böyle sevmek
Biliyorum
Cinnet tesbihine gerilmiş aklım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!