Alev saçlarında yandığım
Kördüğümlerimi çöz de git hürriyetine
Ben cumbalı bir ev
Ve bağrıma kenetlenmiş tahtadan ellerin
Katlanmada odalarım
Gıcırtılı eziyetine
Bırakıp gideceksin ayakkabılarını
Cevherden de olsa tüm yapılarını
Bulamayacaksın arsalarca tapularını
Bir rüzgâr esip de târumar olunca ömrün
Kapatacaksın hayata tüm kapılarını
Bembeyaz bir ırmak akar gülüşlerinden bal şerbet
Bilmem ki bilir misin susuzluğumu sana?
Bilmem ki sözlerim ölümsüz mü yüreğinde?
Boyanıp varlığına bir ömür kalacak mıyım?
Zülüflerin ki sarmalar vücudumu
Bu gece gözlerinde yol alacak mıyım?
Gelmiyor yâd eylediğim her gece
Gözlerin ki, ne efsunkâr bakışlardı
Cennetten bir yağıştı ince ince
Bûselerin, dudaklarımı alkışlardı
Bir yangına bahar olduk rengârenk
Bir yanım sancıdır, bir yanım özgürlük
Yokuş aşağı koşar gibi dağlardan
Yaşamak sayıklarım dolu dizgin
Umudum, dedemden kalan bir saattir:
Taktik taklalarına tek tüklerin
Gecelerinden kayan bir yıldız gibi
Bakışlarım geçti bu gece
Damarlarından.
Yüreğini hoplatan,
Kalp çarpıntın,
Bendim.
Odandan çıkmıştın ya, “elveda hanım” diye
“Bu sefer gidiyorum, dönmek yok geriye”
Kanlı mendile bakıp, annem feryat ederken
Başlamıştın Allah’ı, usulca zikretmeye
Bir büyülü gecede, yıldız yağan gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!