Bilmiyorum
beni ben..
Ben ben miyim?
Hangi ben?
Var mı beni
Âşık kâfer aşki beberan
Cifer cebhi leberâ pân
Devâdev meryâ neveryâ
Bererya ki Allah fenân
Wenn wir die alten Geschichten lieben lernen werden auferstehen
Wenn wir lernen, zu lachen, zu der Welt Kinder zum Lachen
Wir können weinen, wenn alles Böse wird von uns gewaschen werden
Wenn wir sauber Böse, Gott, unseren eigenen Geist zu sehen
Ich möchte
Meine Kinder
spielen in den Weg Konniger
Ich stehe vor,
dann sehe ich meine Träume
Ich wache
auf neben meinem Vater
Üşüdü gözlerim
Çığlık bakışlarından
Göz yaşlarıma yaslanmış
Yanaklarım
Titredi
Bûselerinin
Önce bir ince sancı
Yüreğimde gözlerin
Rakkâse bir leyli lebin ki,
Bal şeker..
Oruçluyum visaline hem,
Bekleme bu gece de
Taşlar ağlar çaresiz,
Kırarken dişlerini.
Gözlerinden akan yaş,
Diriltiyor çölleri…
Ebutalib hasreti, rüzgar rüzgar eserdi
Neydim bilmem ne idim?
Bir damlacık su idim
Bir kapalı çarşıda
Dilim dilim dilindim
Öldü sandılar ama
Dirim dirim dirildim
Embriyolarda köklerim
Bana benzer bir ben
Paralel bir evrenden
Gelecek diye ürkerim
Yapay beyinler kuşatır
Ağıtların yok biliyorum eşşek
Sırtındakilerin telaşındasın
Hiç merak etmediğin gerçek
Ölümün eksi bir yaşındasın
Yıldızlar dönüyormuş manevra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!