Aybüke öğretmenin gitarından düşen o son nota,
sessizliğin içinden yükselip göğe karışıyor.
Bir çocuğun defterinde sakladığı umuttu her ezgin;
yolun yarım kaldı belki ama ışığın yolumuzu aydınlatıyor.
Öğretmenler Günün kutlu olsun, Aybüke Hocam.
Necmettin… gençliğinin en temiz çağında,
yüreği dağlara meydan okuyan bir öğretmendin.
Bir yol kenarında susturdular seni,
ama senin adın bugün bütün yolları aydınlatıyor.
Öğretmenler Günün kutlu olsun, Necmettin Hocam.
Neşe Hocam… Diyarbakır toprağı seni sessizce bağrına aldı,
her fidan senin öğrettiğin bir kelime gibi büyüyor şimdi.
Öğretmek senin için bir görev değil, bir kaderdi;
bazı kaderler toprağa değil, tarihe yazılır.
Öğretmenler Günün kutlu olsun, Neşe Hocam.
Bu topraklarda öğretmenlik, Atamızdan kalan en büyük emanettir.
Bir kaleme, bir sınıfa, bir umuda kıyılmasın artık hiçbir çağda.
Çünkü vatanı sessizce kuranlar onlardır;
tebeşirle savaşır, sabırla ışık olur her bir öğretmen.
Öğretmenler Gününüz kutlu olsun, tüm hocalarım.
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!