Öğretmene Koş da gel Şiiri - Kemal Berk

Güneşin doğuşuna hasret kalan yürekler
Hiç arkana bakmadan engelleri aşta gel
Dökse bulutlar gibi aksa özümden seller
Cehalete dur diyen, öğretmene koş da gel

Bir harf düşse yüreğe dalga dalga yayılsa
Sevgisi sarsa dünyayı dört bir yana duyulsa
Ağıtlara son verip gülücükler dağılsa
Cehalete dur diyen öğretmene koş da gel

Inançda imanda bir, ilme fenne koşanlar
Özgürlüğü yayarken yürekleri coşanlar
Işığı yaymak için dağı taşı aşanlar
Cehalete dur diyen öğretmene koş da gel

Oynasın tüm çocuklar gülsün o güzel yüzler
Meleşsin koyun kuzu yapılsın düğün güzler
Okuyup öğrenenler eğri yüreği düzler
Cehalete dur diyen öğretmene koş da gel

Kül'özü de öğretmen beşere yönü veren
Beyinde ışık yakıp gönüllerde gül deren
Hain, zalim sülüğe engel koyup set geren
Cehalete dur diyen öğretmene koş da gel

Kemal'eren /Kemal Berk