Öğreneceksin Şiiri - Bilal Karaman

Gizli tuttuğun kahkahaların
Kem gözlerden sakındığın mutluluğun
Hüznün duvarlarıyla zindanlandığında
Ağır ağır gelir soluksuz suskun geceler
Ağır ağır hatırlarsın aşk bilip aşk sandığın
Hayatının içine aldığın o hayırsız yolcuyu

Ağır ağır düşer omuzların
Ağırlaşır ayakların
Sokaklar caddeler gökyüzü
Her şey ağır ağır dokunur

Ve
Hayat ağır gelir bedenine
Ezilirsin, üzülürsün
Düşünürsün
Düşündükçe dalarsın
Derinlerden efkar avuntularını çağırır
Çıkış yolu ararsın

Allanan yanaklarında ısındığın
Damla damla gözyaşlarında yuvarlandığın
Terine tenine kokusuna tutunduğun
Ağır ağır söner umudun

İçin içini yer
Titrer ellerin
Yüreğin titrer
Unutursun halini
Vaktini unutursun

Ah dersin ah
Başa dönsem
Sil baştan başlasam
Bu yürüdüğüm yollardan uzak olsam
Geçmesem geçtiğim yerlerden
Basmadan izlerime yürüsem
Gördüğümü göstermese Allahım
Sevmesem yeniden

Tanımasam
Kalleşliği kahpeliği

Adamın satılmadığı
Aşkın aldatılmadığı
Vefayı baştacı bilen
Sağlam yol tutsam

Aşkı bir durakta bindirip
Bir sonraki durakta indiren
O hayırsızdan uzak gitsem
Onu bir daha görmesem dersin

Dersin demesine de
Aklın halen ondadır
Çıksa karşıma
Selam verse
Yüzüne gelebilir miyim
Affeder miyim dersin

İçinde öldüremediğinin acısı
Sen ölmeyince çıkmaz bilirsin

Kaybettiklerin yetmemiş gibi
Bile bile daha çok kaybetmek
Kayıp olmak istersin

Olsun dersin
Olsun be
Ben sevdim
O ne halt ederse etsin
Ucunda ölüm de varsa
Gelecekse ondan gelsin

Sevmeyi nasıl öğrendiysen
Aşkın için de ölündüğünü
Çeke çeke öğrenirsin.