Öğrendim Şiiri - Remzi Timar

Cahil adamdan, bir kâhin,
Olmazmış, bunu öğrendim.
Karga yavrusundan şahin,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Olmadık biz gezip tozan,
Olmadık biz oyun bozan.
Sivaslı Remzi’den ozan,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Otur dostum, geri yaslan,
Yat, uyu, birazcık paslan.
Tilkiden, çakadan aslan,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Bir yumuşak, bir de katı,
Ters yöndedir doğu, batı.
Her beygir’den yarış atı,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Görün dostlar koca koca,
Yaptırdık bak süslü loca.
Abdest’siz gezen’den hoca,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Ne yazarsan bil ki o’sun,
Her taşı bağlamaz yosun.
Manda yavrusundan tosun,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Geveze’den asla sırdaş,
Sanal âleminden gardaş,
Döneklerden asla yoldaş,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Dost sözlerin kaba, saba,
Bunu da yazdım hesaba.
Senden ne köy, ne kasaba,
Olmazmış, bunu öğrendim.

Her gün eylese de talim,
Hiç imana gelmez zalim.
Remzi der: “Cahilden âlim,
Olmazmış, bunu öğrendim.