Öfkem Şiiri - Yaralı Gönül

Kızgınım; çakmak çakmak yakıyor öfkem gözlerimi,
Yüreğimi kavuruyor ağırlığı öfkemin,
Boranlarım dalgalandırıyor damarlarımda ki kanımı,
Körüklüyor kor yangınlarımı,kızıyorum,küfrediyorum....
Açmazlarım,olmazlarım çıldırtıyor da neden? neden?
İçim acıyor,gözyaşlarım izinsiz çağlıyor sesini duyduğumda?
İşte o zaman ben bitiyorum, neden?
Adı yok bunun! Sevgi değil,aşk değil ne?
Umut ettiğimse öfkem neye? Bu öfke niye?
İstemediğimse içimi acıtan, yakan ne?
Karmaşığım yine, çözemiyorum kendimi,
Bir girdapla savruluyorum alabildiğince
Huzur arıyorum,dinginlik istiyorum,
Ne olur, yalvarıyorum! ! ! ! !