Dert ve gam bahardır, ondan neşelen
İstersen sana taç, bağlasın gülü
Düşüş hakikatse, toprak eşelen
Sevgide güneş ol, öfkede ölü
Aşk ile yapılan, geri dönecek
Kalbinle sevdikce, ruhun dinecek
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Güneş, sevginin kaynağı... Öfke ise o sevginin düşmanı, yok edeni...
Öyleyse 'güneşe dön', ona ulaş... Öfkeyi de kaldır ortadan...
Çok hoş bir şiir... Tebrikler değerli dost...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta