Off Anam Off ! Şiiri - Erdal Balcı

Off Anam Off !
Beni seni daha dünyaya,gelmeden sevdim.
Ben seni kalu beladan sevdim,
Rabbimden diledim.
Anam olmanı istedim.
Dünyaya geliş vesilem, razı olursan benden, seninlen cennete girem,
Off anam off!
Birgün görmedin! Birgün yemedin içmedin giymedin!
Giyince hep siyahlar giydin!
Eller kalktı sana,yerlerde sürüklendin.
Gözyaşların kana karıştı,başında beyaz saçların,taşa toprağa bulaştı.
Off anam off !
Gücüm yetmedi elinden almaya, gücüm yeterdi ancak,
Dertleri içime atmaya...
Oy aney! kurban aney!
Derdimi kime diyem
Söyle,kendime nasıl gelem,
İmkân varmı geçmişi silem.
Bende seninle yaşlandım aney!

Aynı yastayiz aney aynı yaşta!

Çilen bitmedi hastalık vurdu,
Betin benzin sararıp soldu,
İçine atıp durduğun dertler,
Genç yaşta gelip seni buldu.

Beni de buldu aney beni de buldu!
Önce içime sonra dışıma vurdu .

Babamla yan yana görenler şaştı!
Beni de yetmiş yaşında sandı ,
Bak bende senin gibi yaşamadan,
Yaşlandım aney yaşlandım aney!

Off aney offf aney !

Çocukluk derler, yaşamadım,
Gençlik derler, çosamadim,
Sana oğul, olamadım,
Gördün mü aney bende yaşlandım.

Gördün mü aney aynı yaştayız !

İlaçlar olmasa ayakta durmak zor,
Geçmişin acısı yürekte kor,
Gel birde bana sor!
Bende senin gibi yaşamadım aney!
Bende senin gibi yaşamadım aney!