Her gün batımı kızıllığından
Sana yazdığım mektuplara değer kırmızı
Düş kırıklığından kıvılcım alır düşünceler
Uzun boylu özlemlerim yanar
Gönlümde bir dünya dilimde sözcüklerim yanar
Eğreti gülüşler giyer dudaklarım aşktan
Nefes nefese bir akşam daha yığılır üstüme
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
