O ZAMANLAR
Ondört yaşlarımın baharı nerde
eniş yokuş vız geldiği o zaman
ne korku varıdı ne gözde perde
tepemden çıkardı gençlikte duman
okuldan geldimmi güderdim kuzu
mekanımdı o zaman otlaklar yazı
kurtla burun buruna gelirdik bazı
kurda bile o zaman verirdim güman
gecelerde korku nedir bilmezdim
ne korkusu korku adın almazdım
çok zamanki eve bile gelmezdim
yorganım saptandı döşekse saman
ah bu gençlik dönse geriye gitsem
meralarda yatarak çobanlık etsem
babamdan gizlice yün tiftik satsam
özlüyorum o günleri şimdiyse inan
korkmazım hayat bu böyledir işte
kızarak karşılardı babam dönüşte
yal verin diya severd şu gelen puşta
omaçlı dürüm önüme gelirdi hemen
o zamanlarda anam babam sağdı
anamsa bahçeydi babamsa dağdı
irfanımında cırtık coş olduğu çağdı
şimdi acıyla ogünleri biz olduk anan
İrfan KORKMAZ
25/05/2009
Kayıt Tarihi : 25.5.2009 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!