O Yoksa Şiiri - İlyas Memiş

Söner ışıkları kalp sarayının,
Mermer sütunları yıkılır ruhun,
Düşer kanatları düşlerin yorgun,
Kararır mehtabı gönül ayının,
Söner ışıkları kalp sarayının.

Çeker sularını deryalar onsuz,
Zaman kumsalında savrulur izler,
Yutar hayalleri engin denizler,
Tükenir umutlar ne varsa sonsuz,
Çeker sularını deryalar onsuz.

Ufkunda kaybolur göklerin derin,
Kaybolur karanlık fezada nazar,
Göğüsler daralır, gölgeler uzar;
Derin dehlizinde mesafelerin...
Ufkunda kaybolur göklerin derin…

Yaşlı gözleriyle mahzun bulutlar...
Saklar sinesinde tuzlu nemini,
Tutar tabiatın tüm matemini,
Her serin rüzgârın ardından ağlar,
Yaşlı gözleriyle mahzun bulutlar...

Yoksa anlamını kaybeder ömür,
Parlak saltanatı solar renklerin,
Çöker vadilere pusu kederin,
Sararır bahçeler, güller dökülür;
Yoksa anlamını kaybeder ömür.

Mart 2011