O son bakışın Şiiri - Murat Ülkü

Beni de yakıp kül etti o son bakışın,
Sonra bir fırtına koptu içimde, kış.
Avucumda solgun bir çiçek,
Adı 'kokun'.

​Yüzümde ellerin, gözümde yaşın.
Gidiyordun, belliydi, bir veda edişin.
Seninle soluyordum, oysa ki,
Adın 'nefes'.

​Okyanuslar kurudu, her damlada sen,
Gözlerimde bir damla daha, sen.
Bir yudum su içiyorum, boğazımda sen,
Adı 'hayat'.

​Boş bir sayfayım, şiirlerimde sen,
Her satır, her mısra, her kelimede sen.
Bir nefes alıyorum, ciğerlerimde sen,
Adı 'şarkım'.

​Şimdi ben, sensiz bir dünya kurdum.
Kurduğum bu dünyada, sen yoksun.
Bütün renklerini çaldın gökkuşağımın.
Adı 'kahır'.

​Boş bir sayfadır gönlüm,
Her satır, her mısra sensiz.
Kalemimden akan her şiir,
Adı 'hasret'.

​Kafesimden uçup gitmiş o kuşum,
Sessizliğe mahkum kalmış o susuşum.
Sensiz geçen her gün, her an,
Adı 'ölüm'.

​Boş bir sayfadır gönlüm,
Her satır, her mısra, sensiz.
Kalemimden akan her şiir,
Adı 'yalan'.

​Kavuşmak istiyor içimdeki çocuk,
Doyumsuzca, tutunarak sana,
Kokundan öpmekti aslında seni,
Öpüşünle, bir kez daha doğmak.

​Hayatın anlamıydın sen,
Kokunla sarıp sarmalayan.
Her koklayışta tekrar öpülen,
Sana bir şiir, sen bende şiir.