Oturduğum ev, büyümeye yürüdüğüm sokaklar
Lisemin koca duvarları
Alaeddin Tepesi, Meram Bağları
Havasını soluyup, adımladığım caddeler
O şehir yine bildiğim gibi mi?
Kimler oturur şimdi çocukluğumun evinde
Evcilik oynar mı çocuklar bahçelerimde?
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Selam dost yeni şiirlerini tesadüfen okumak hem güzel hemde koyuyor adama.
O şehir in yaşadığın gibi olduğunu hiç sanmıyorum. Yerinde duran ne var hayatta.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta