Ben hep uzaktan baktım sana, harcanamayacak kadar farklıydı duygularımız.
Senin penceren beni çapraz köşeden görebiliyordu, pembe panjurlarını sonuna kadar açmıştın daha net gözleyebilmek için.
Fakat ben o taraftaki penceremin orman yeşili tahta panjurlarını hiç açmıyordum ki sen içeriyi göremeyesin diye.
Çünkü; O oda benim kalbimin tüm sırlarını saklıyor, sadece sana karşı değil aslında sadece o oda sana tesadüfen gelmiş olmalı, çünkü evin en güzel odası orası.
Tabiî ki de kendime ayırmalıydım orayı,
Ne sana ne başkasına ait olabilir orası, aitlik soyutlaştı gözümde eskisi gibi değil ki!
Evet bu kızların paniklemesi işte…
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta