Milyarlarca insan,
Trilyonlarca belki.
Bir yerdeler.
Birbiriyle bir meydanda.
Ve bir köprü,
Herkese aynı noktada…
***
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Düşündüm de; Yüzlerini mi kaybettiler o kargaşada; Yoksa zaten yüzsüz müydüler?...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta