İnan yokluğundan zarar görmedim
Az derdimi çokluyorum o kadar
Sarp yolları kimselere vermedim
Rampalarda tekliyorum o kadar
Seven sevdiğini nasıl terk eder
Gözlerinden yaş akıtıp ark eder
Taşıyamaz oldum çoğaldı keder
Kervanlara yüklüyorum o kadar
Gözlerinde huzur bulduğum yeri
Sevinçle neşeyle dolduğum yeri
Acep gelmişmidir diyerek geri
Her gün gidip yokluyorum o kadar
Nolur öğreneyim söyle suçumu
Yolmaktan usandım inan saçımı
Okyanus sanarsın görsen içimi
Gözyaşımı saklıyorum o kadar
Hüzünle dolarım kuşlar öterken
Sen ki son sözümsün ömür biterken
Gelir ümidiyle güneş batarken
Köşelerde bekliyorum o kadar
Seven şu yüreğim çiçekli çini
Yalnız sen dolusun görsen içini
Unutup gittiğin bir tel saçını
Şifa diye kokluyorum o kadar
Yıllar yılı uzak kaldığım halde
Aşkından sararıp solduğum halde
Çıkmayacağını bildiğim halde
Kapınızı tıklıyorum o kadar
Dünya benim olur duysan sesimi
Eğerki ölürsem tutma yasımı
Vermek üzereyim son nefesimi
Hıçkırıyor gıklıyorum o kadar
ŞENER derki hatırımdasın yine
Döndü şu yüreğim yangın yerine
Hayal kurup dalıp dalıp derine
Günü güne ekliyorum o kadar
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!