Derinlerden gelen ve sinemi meftun eden bir ses duyuyordum
Suskun çığlıklarımı, yutkunduğum umutlarımı bir bir onun tınısından kokluyordum
Adeta mest oluyordum, içimin yanıklığını bir nebze olsun, ince sesten anlıyordum
Gönlümün efkarını sessizce ufuklara bırakıp dalıyordum, gözyaşlarımı saklıyordum
Yüreğimin üşümelerini, gönlümden kopan çığlıkları ne yapmalıydım
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta