O Gecenin Sabahı
Tam pes etmek üzereydim,
bir sigara külü kadar karanlıktı içim,
duvarlar üstüme üstüme gelirken
bir tek ben vardım bana direnen.
Kafamın içinde yankılanıyordu sesler:
"Bitir kendini, bitsin artık bu yük..."
Ama ben —
susup da susturmayanlardan oldum.
Sabaha kadar süren bir hesaplaşmaydı bu,
kimin galip geldiği belirsizdi
ama yenilen yoktu sadece
ölüp kalan çoktu içimde...
Zorda olsa kazandım,
o karanlığın sabahına ben çıktım
ama bil ki
kimseyi içimde sağ bırakmadım.
Çocuk yanım sustu mesela,
umut diz çöktü,
inanç gözlerini kapattı
ve aşk —
aşk en çok yaralanandı.
Geriye kalan,
bir ben…
ve o geceden artakalan sessizlik.
Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!