Ahlayıp vahladı bindiğim eşşek.
Burnundan soluyordu öfkesini.
Ben de mutlu değildim,
Ama ne yapabilirdim,
Ben insandım, o da eşşek.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Hiciv kokan şık bir kısa şiirdi,saygılar sunuyorum...
İletinin gittiği adreste neler olmuştur,bilemem.Ama harika bir ironiydi.Karşılaştırmanın verileri çok doğruydu.
Tebrikler Sayın TÜRKOĞLU
Ahlayıp vahlamaya gerek yok, eşek olana her zaman binerler. Yüreğinize sağlık üstat.
güzel bir yorum hocam , kaleminize sağlık
:))) herkes yerini bilecek diyosunuz...kutlarım papatyalar yüreğinize
Ahlayıp vahladı bindiğim eşşek.
Burnundan soluyordu öfkesini.
Ben de mutlu değildim,
Ama ne yapabilirdim,
Ben insandım, o da eşşek.
yüregine saglık tebrikler
yorum icin mana yelpazesi cok geniş. Sanki taşı gediğine oturttum gibi bir havası var. tebriklerimle....
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta