Masalın tüm unsurları tamamlanmamıştı
Henüz. Çok duygu unutulmuştu
Hatırlayamazdık dünü.
Sen mi bir şey planlıyor, tasarlıyor
Muydun, yoksa masaldaki şey seni mi?
Benimi. Hatırlar sandık.
Otomatik kapı çarpmaz, algılar bedenini,
Açılır kapanır. Isınan suyla, taşmaz kaynayan
Ketıl, attıverir tepesini durur kaynaşan.
Asansör, düğme dokunuşunla fırlamaz
Uzaya muzaya, iner iner çıkar. Uzaktan
Kumandayla ya da el şıklamayla ışıklar,
Söner söner... yanar yanar söner.
Döner örtülü tülü göz kapakların, aralanır
Devriye gezinir zihinlerin pilotları. Bunu da
Düşünmüşsündür, belirtmek için diye yazar
El, sensörün geri dönmüş
Demek, daha doğru;
-Hem gitsen, nere gitçen ki...
Gitmek fiili çözüm sunmaz, herşey işte
Bir şeye bağlıdır: SEN SÖR'e. Sıkı
Sıkıya düğümler, arası açılan makası.
Oyuncu bir emekçidir, emekçi de
Maldır, şekerden ne eksik ne fazla..
Yatırımcı yıldızlar satın alır, aktörler
Yeni çağın kölesidir.
Kaderimizi yazan, yeniden, yeniden
Yazan insan ilişkileridir, onun da
Normaldir körü körüne, kertenin
Dibidibine, insanlık, dışarıdır.
Fazlası faydasızdır üç yıldızın
Bir boşluk, bakış açısında
Bir filanca değişiklik anlamına
Manlamına gelse de, yani
Paragraf arası bitirilyar
Bilmem kaç saat maat
Geçmemiş gibidir aynen!
Hiç biri olmasa, yani, masa boş
Kalsa. Alsak elimize şu kel kalemi,
Emi, âlemi iplemeden, seksek yine
Taştan taşa.
Taşataşa akan çağanozunu orta direk
İneğinin yakasından yarsak akışını.
Tasını, tarağını, tasasını toparlasak
Assak tüm asalaklıklarımızın
Veda busemize.
Alt dudak kalın, üst dudak malın.
Alın, sıkıntı eğrimizi çağırtacağım
Eksenimizin kuytusundan.
Hadi bakalım. Değişmiş değişmiş olan,
Ne değişsin ki daha, dönencede
Pe zaman, ka durumda, la, çok
Cuk oturur, eğleniyor olmamız lazım gelir,
Değil mi fii zamansal, fazla misâl.
Bundan daha unutturgan güncelerimiz
Olmuştur, az çekmedik ana yolun
Paralelindeki bu delirtilmiş yokuşun,
Mutlu insan yok turunu, yok oluşun.
Düşünce kelime haznesinin zenginliğine
Dingince salınıverilir, özgürleşen mut
Havalanır muştu muştu, sazlık sızlardan,
Düşünemediğimiz duygu çeşnisi varsa
İşte o da bir budur:
Ve henüz
Hatırlayamazdık.
Habibe Merih AtalayKayıt Tarihi : 27.9.2025 10:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muallim Naci,
Bu kıymetli özdeyişi rahmetli Süleyman Demirel sıkça kullanırdı,
"Unutmak doğaldır ve insana mahsustur", günümüz deyişi ile
Ya tersi olsaydı!
Oysa biz
"Unutulmaması gerekenleri unutuyoruz!"
Ya da unutturuyorlar...
Tebrikler Habibe Hanım..
TÜM YORUMLAR (1)